bret
See also: Bret
Old Dutch
Etymology
From Proto-West Germanic *braid, from Proto-Germanic *braidaz.
Adjective
brēt
Inflection
Declension of brēt (a-stem)
| strong declension | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| case | masculine | feminine | neuter | plural | ||
| nominative | brēt | brēt | brēt | brēda, brēde | ||
| accusative | brēdan, brēden | brēda | brēt | brēda, brēde | ||
| genitive | brēdes | brēdero | brēdes | brēdero | ||
| dative | brēdin, brēdemo | brēdero | brēdin, brēdemo | brēdon | ||
| weak declension | ||||||
| case | masculine | feminine | neuter | plural | ||
| nominative | brēdo | brēda | brēda | brēdon | ||
| accusative | brēdon | brēdon | brēda | brēdon | ||
| genitive | brēdin | brēdon | brēdin | brēdono | ||
| dative | brēdin | brēdon | brēdin | brēdon | ||
Descendants
- Middle Dutch: brêet
References
- “brēt”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012
Tok Pisin
Etymology
Noun
bret