brucoš
Serbo-Croatian
Etymology
From Latin brutus. First attested in the 19th century.
Pronunciation
- IPA(key): /brûːt͡soʃ/
Noun
brȗcoš m anim (Cyrillic spelling бру̑цош)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | brucoš | brucoši |
| genitive | brucoša | brucoša |
| dative | brucošu | brucošima |
| accusative | brucoša | brucoše |
| vocative | brucošu | brucoši |
| locative | brucošu | brucošima |
| instrumental | brucošem | brucošima |
Further reading
- “brucoš”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025