bruikbaar

Dutch

Etymology

From bruiken (“to make use of”) +‎ -baar (“-able”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈbrœy̯k.baːr/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: bruik‧baar

Adjective

bruikbaar (comparative bruikbaarder, superlative bruikbaarst)

  1. usable, functional, operable
  2. useful, handy

Declension

Declension of bruikbaar
uninflected bruikbaar
inflected bruikbare
comparative bruikbaarder
positive comparative superlative
predicative/adverbial bruikbaar bruikbaarder het bruikbaarst
het bruikbaarste
indefinite m./f. sing. bruikbare bruikbaardere bruikbaarste
n. sing. bruikbaar bruikbaarder bruikbaarste
plural bruikbare bruikbaardere bruikbaarste
definite bruikbare bruikbaardere bruikbaarste
partitive bruikbaars bruikbaarders —

Synonyms

Antonyms

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.