brycg
Old English
Etymology
From Proto-West Germanic *bruggju.
Pronunciation
- IPA(key): /bryjj/, [bryd͡ʒ]
Noun
bryċġ f
Declension
Strong ō-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | bryċġ | bryċġa, bryċġe |
| accusative | bryċġe | bryċġa, bryċġe |
| genitive | bryċġe | bryċġa |
| dative | bryċġe | bryċġum |