bubül
See also: bubul
Volapük
Etymology
bub (“bovine animal”) + -ül (“offspring”)
Pronunciation
- IPA(key): [buˈbyl]
Noun
bubül (nominative plural bubüls)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | bubül | bubüls |
| genitive | bubüla | bubülas |
| dative | bubüle | bubüles |
| accusative | bubüli | bubülis |
| vocative 1 | o bubül! | o bubüls! |
| predicative 2 | bubülu | bubülus |
1 status as a case is disputed
2 in later, non-classical Volapük only