buttafuoco
Italian
Etymology
Verb-object compound, composed of butta (“to throw”) + fuoco (“fire”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˌbut.taˈfwɔ.ko/[1]
- Rhymes: -ɔko
- Hyphenation: but‧ta‧fuò‧co
Noun
buttafuoco m (plural buttafuochi)
References
- ^ buttafuoco in Dizionario Italiano Olivetti, Olivetti Media Communication