cacabans
Latin
Etymology
Present participle of cacabō
Participle
cacabāns (genitive cacabantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | cacabāns | cacabantēs | cacabantia | ||
| genitive | cacabantis | cacabantium | |||
| dative | cacabantī | cacabantibus | |||
| accusative | cacabantem | cacabāns | cacabantēs cacabantīs |
cacabantia | |
| ablative | cacabante cacabantī1 |
cacabantibus | |||
| vocative | cacabāns | cacabantēs | cacabantia | ||
1When used purely as an adjective.