cacatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of cacō (defecate, shit).

Participle

cacātus (feminine cacāta, neuter cacātum); first/second-declension participle

  1. defecated, having been shit.

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative cacātus cacāta cacātum cacātī cacātae cacāta
genitive cacātī cacātae cacātī cacātōrum cacātārum cacātōrum
dative cacātō cacātae cacātō cacātīs
accusative cacātum cacātam cacātum cacātōs cacātās cacāta
ablative cacātō cacātā cacātō cacātīs
vocative cacāte cacāta cacātum cacātī cacātae cacāta

Descendants

  • Balkan Romance:
    • Aromanian: cãcat, cãcatu
    • Romanian: căcat
  • Asturian: cagáu
  • Catalan: cagat
  • French: chié
  • Friulian: cjiât
  • Galician: cagado
  • Occitan: cagat
  • Italian: cacato
  • Portuguese: cagado
  • Sardinian: cagau
  • Sicilian: cacatu
  • Spanish: cagado
  • Venetan: cagado