caedens
Latin
Etymology
Present participle of caedō.
Participle
caedēns (genitive caedentis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | caedēns | caedentēs | caedentia | ||
| genitive | caedentis | caedentium | |||
| dative | caedentī | caedentibus | |||
| accusative | caedentem | caedēns | caedentēs caedentīs |
caedentia | |
| ablative | caedente caedentī1 |
caedentibus | |||
| vocative | caedēns | caedentēs | caedentia | ||
1When used purely as an adjective.