caeruleatus
Latin
Etymology
From caeruleus ("cerulean, blue").
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kae̯.rʊ.ɫeˈaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [t͡ʃe.ru.leˈaː.t̪us]
Adjective
caeruleātus (feminine caeruleāta, neuter caeruleātum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | caeruleātus | caeruleāta | caeruleātum | caeruleātī | caeruleātae | caeruleāta | |
| genitive | caeruleātī | caeruleātae | caeruleātī | caeruleātōrum | caeruleātārum | caeruleātōrum | |
| dative | caeruleātō | caeruleātae | caeruleātō | caeruleātīs | |||
| accusative | caeruleātum | caeruleātam | caeruleātum | caeruleātōs | caeruleātās | caeruleāta | |
| ablative | caeruleātō | caeruleātā | caeruleātō | caeruleātīs | |||
| vocative | caeruleāte | caeruleāta | caeruleātum | caeruleātī | caeruleātae | caeruleāta | |
References
- “caeruleatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- caeruleatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.