caintigh
Irish
Alternative forms
- cainntigh (superseded)[1]
Etymology 1
Verb
caintigh (present analytic caintíonn, future analytic cainteoidh, verbal noun caintiú, past participle caintithe)
Declension
conjugation of caintigh (second conjugation)
| verbal noun | caintiú | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| past participle | caintithe | |||||||
| tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
| first | second | third | first | second | third | |||
| indicative | ||||||||
| present | caintím | caintíonn tú; caintír† |
caintíonn sé, sí | caintímid; caintíonn muid |
caintíonn sibh | caintíonn siad; caintíd† |
a chaintíonn; a chaintíos / a gcaintíonn* |
caintítear |
| past | chaintigh mé; chaintíos | chaintigh tú; chaintís | chaintigh sé, sí | chaintíomar; chaintigh muid | chaintigh sibh; chaintíobhair | chaintigh siad; chaintíodar | a chaintigh / ar chaintigh* |
caintíodh |
| past habitual | chaintínn / gcaintínn‡‡ | chaintíteá / gcaintíteᇇ | chaintíodh sé, sí / gcaintíodh sé, s퇇 | chaintímis; chaintíodh muid / gcaintímis‡‡; gcaintíodh muid‡‡ | chaintíodh sibh / gcaintíodh sibh‡‡ | chaintídís; chaintíodh siad / gcaintídís‡‡; gcaintíodh siad‡‡ | a chaintíodh / a gcaintíodh* |
chaintítí / gcaintít퇇 |
| future | cainteoidh mé; cainteod; cainteochaidh mé† |
cainteoidh tú; cainteoir†; cainteochaidh tú† |
cainteoidh sé, sí; cainteochaidh sé, sí† |
cainteoimid; cainteoidh muid; cainteochaimid†; cainteochaidh muid† |
cainteoidh sibh; cainteochaidh sibh† |
cainteoidh siad; cainteoid†; cainteochaidh siad† |
a chainteoidh; a chainteos; a chainteochaidh†; a chainteochas† / a gcainteoidh*; a gcainteochaidh*† |
cainteofar; cainteochar† |
| conditional | chainteoinn; chainteochainn† / gcainteoinn‡‡; gcainteochainn†‡‡ | chainteofá; chainteochthᆠ/ gcainteofᇇ; gcainteochthᆇ‡ | chainteodh sé, sí; chainteochadh sé, sí† / gcainteodh sé, s퇇; gcainteochadh sé, s톇‡ | chainteoimis; chainteodh muid; chainteochaimis†; chainteochadh muid† / gcainteoimis‡‡; gcainteodh muid‡‡; gcainteochaimis†‡‡; gcainteochadh muid†‡‡ | chainteodh sibh; chainteochadh sibh† / gcainteodh sibh‡‡; gcainteochadh sibh†‡‡ | chainteoidís; chainteodh siad; chainteochadh siad† / gcainteoidís‡‡; gcainteodh siad‡‡; gcainteochadh siad†‡‡ | a chainteodh; a chainteochadh† / a gcainteodh*; a gcainteochadh*† |
chainteofaí; chainteochthaí† / gcainteofa퇇; gcainteochtha톇‡ |
| subjunctive | ||||||||
| present | go gcaintí mé; go gcaintíod† |
go gcaintí tú; go gcaintír† |
go gcaintí sé, sí | go gcaintímid; go gcaintí muid |
go gcaintí sibh | go gcaintí siad; go gcaintíd† |
— | go gcaintítear |
| past | dá gcaintínn | dá gcaintíteá | dá gcaintíodh sé, sí | dá gcaintímis; dá gcaintíodh muid |
dá gcaintíodh sibh | dá gcaintídís; dá gcaintíodh siad |
— | dá gcaintítí |
| imperative | ||||||||
| – | caintím | caintigh | caintíodh sé, sí | caintímis | caintígí; caintídh† |
caintídís | — | caintítear |
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Further reading
- Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “caintiugad”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
- Dinneen, Patrick S. (1904) “cainntiġim”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 106
- Ó Dónaill, Niall (1977) “caintigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Adjective
caintigh
- inflection of cainteach:
- masculine vocative/genitive singular
- (archaic, dialectal) feminine dative singular
Mutation
| radical | lenition | eclipsis |
|---|---|---|
| caintigh | chaintigh | gcaintigh |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.