camca
Indonesian
Etymology
Inherited from Malay camca, from Hindi चमचा (camcā), from Classical Persian چمچه (čamča, čumča), ultimately of Turkic origin.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈt͡ʃam.t͡ʃa/, [ˈt͡ʃam.t͡ʃa]
- Hyphenation: cam‧ca
Noun
camca (plural camca-camca)
Further reading
- “camca” in Kamus Besar Bahasa Indonesia, Jakarta: Agency for Language Development and Cultivation – Ministry of Education, Culture, Research, and Technology of the Republic of Indonesia, 2016.
Malay
Etymology
From Hindi चमचा (camcā), from Classical Persian چمچه (čamča, čumča), ultimately of Turkic origin.
Chuah (2010) erroneously identifies the source of this word as a compound of Min Nan 攕 (chhiám) (variant: 鋟/锓 (chhiám)) and 叉 (chha) by relating Min Nan 攕仔 (chhiám-á, “fork”) with its Mandarin synonym 叉子 (chāzi, “fork”).
Pronunciation
- (Johor-Selangor) IPA(key): /ˈt͡ʃamt͡ʃə/ [ˈt͡ʃam.t͡ʃə]
- (Riau-Lingga) IPA(key): /ˈt͡ʃamt͡ʃa/ [ˈt͡ʃam.t͡ʃa]
- Rhymes: -t͡ʃə, -ə
- Hyphenation: cam‧ca
Noun
camca (Jawi spelling چمچا, plural camca-camca)
Descendants
- Indonesian: camca
See also
References
- Wexler, Paul (2006) Jewish and Non-Jewish Creators of “Jewish” Languages, Wiesbaden: Harrassowitz, →ISBN, page 374
- Chow Chai Khim (周凯琴) (2010) 马来西亚汉语和马来语借词相互渗透之研究 [The Study of Loanwords between Chinese Language and Malay Language in Malaysia][1] (in Chinese), archived from the original on 25 December 2019, page 95
- Chuah Chong-Cheng (蔡崇正) (March 2010) 汉语根源之马来西亚、印度尼西亚语文 [Chinese language roots in Malaysian and Indonesian language] (in Chinese), 槟城:马来西亚理科大学教学咨询所, pages 1-85
Further reading
- “camca” in Pusat Rujukan Persuratan Melayu | Malay Literary Reference Centre, Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka, 2017.
- "camca" in Kamus Dewan, Fourth Edition, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.