capodoperă
Romanian
Etymology
Borrowed from Italian capodopera.
Noun
capodoperă f (plural capodopere)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | capodoperă | capodopera | capodopere | capodoperele | |
| genitive-dative | capodopere | capodoperei | capodopere | capodoperelor | |
| vocative | capodoperă, capodopero | capodoperelor | |||