caprarius
Latin
Etymology
From caper (“goat”) + -ārius (suffix forming relational adjectives and agent nouns).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kaˈpraː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [kaˈpraː.ri.us]
Adjective
caprārius (feminine caprāria, neuter caprārium); first/second-declension adjective
- (relational) goat
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | caprārius | caprāria | caprārium | caprāriī | caprāriae | caprāria | |
| genitive | caprāriī | caprāriae | caprāriī | caprāriōrum | caprāriārum | caprāriōrum | |
| dative | caprāriō | caprāriae | caprāriō | caprāriīs | |||
| accusative | caprārium | caprāriam | caprārium | caprāriōs | caprāriās | caprāria | |
| ablative | caprāriō | caprāriā | caprāriō | caprāriīs | |||
| vocative | caprārie | caprāria | caprārium | caprāriī | caprāriae | caprāria | |
Noun
caprārius m (genitive caprāriī or caprārī); second declension
Declension
Second-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | caprārius | caprāriī |
| genitive | caprāriī caprārī1 |
caprāriōrum |
| dative | caprāriō | caprāriīs |
| accusative | caprārium | caprāriōs |
| ablative | caprāriō | caprāriīs |
| vocative | caprārie | caprāriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Descendants
References
- “caprarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- caprarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- “caprarius”, in William Smith, editor (1848), A Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, London: John Murray