caravelă
See also: caravela
Romanian
Etymology
Borrowed from Italian caravella.
Noun
caravelă f (plural caravele)
- (historical) caravel
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | caravelă | caravela | caravele | caravelele | |
| genitive-dative | caravele | caravelei | caravele | caravelelor | |
| vocative | caravelă, caravelo | caravelelor | |||