carpalis
Latin
Etymology
From Ancient Greek καρπός (karpós, “wrist”) + -ālis.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [karˈpaː.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [karˈpaː.lis]
Adjective
carpālis (neuter carpāle); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | carpālis | carpāle | carpālēs | carpālia | |
| genitive | carpālis | carpālium | |||
| dative | carpālī | carpālibus | |||
| accusative | carpālem | carpāle | carpālēs carpālīs |
carpālia | |
| ablative | carpālī | carpālibus | |||
| vocative | carpālis | carpāle | carpālēs | carpālia | |
Descendants
- English: carpal