catenarius
Latin
Etymology
From catēna (“chain”) + -ārius.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ka.teːˈnaː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ka.t̪eˈnaː.ri.us]
Adjective
catēnārius (feminine catēnāria, neuter catēnārium); first/second-declension adjective
- of or pertaining to a chain
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | catēnārius | catēnāria | catēnārium | catēnāriī | catēnāriae | catēnāria | |
| genitive | catēnāriī | catēnāriae | catēnāriī | catēnāriōrum | catēnāriārum | catēnāriōrum | |
| dative | catēnāriō | catēnāriae | catēnāriō | catēnāriīs | |||
| accusative | catēnārium | catēnāriam | catēnārium | catēnāriōs | catēnāriās | catēnāria | |
| ablative | catēnāriō | catēnāriā | catēnāriō | catēnāriīs | |||
| vocative | catēnārie | catēnāria | catēnārium | catēnāriī | catēnāriae | catēnāria | |
Descendants
References
- “catenarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- catenarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.