caudicalis
Latin
Etymology
From caudex (“tree trunk, stump”) + -ālis.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kau̯.dɪˈkaː.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [kau̯.d̪iˈkaː.lis]
Adjective
caudicālis (neuter caudicāle); third-declension two-termination adjective
- of or pertaining to tree trunks, wood
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | caudicālis | caudicāle | caudicālēs | caudicālia | |
| genitive | caudicālis | caudicālium | |||
| dative | caudicālī | caudicālibus | |||
| accusative | caudicālem | caudicāle | caudicālēs caudicālīs |
caudicālia | |
| ablative | caudicālī | caudicālibus | |||
| vocative | caudicālis | caudicāle | caudicālēs | caudicālia | |
References
- “caudicalis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- caudicalis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.