causalis
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kau̯ˈsaː.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [kau̯ˈsaː.lis]
Adjective
causālis (neuter causāle); third-declension two-termination adjective
- (Late Latin) causal
- (Late Latin, grammar) causal
- 1737, Glossarium germanicum, continens origines & antiquitates totius linguae germanicae, et omnium pene vocabulorum, vigentium et desitorum. Opus [...] Johannis Georgii Wachteri, page 257:
- Gothi tres habent conjunctiones causales, than Luc. I. 66. unte Matth. IX. 24. & uhthan Marc. XVI. 8. Anglosaxones & Franci nullas.
- (please add an English translation of this quotation)
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | causālis | causāle | causālēs | causālia | |
| genitive | causālis | causālium | |||
| dative | causālī | causālibus | |||
| accusative | causālem | causāle | causālēs causālīs |
causālia | |
| ablative | causālī | causālibus | |||
| vocative | causālis | causāle | causālēs | causālia | |
Descendants
References
- “causalis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- causalis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.