ceannaigh

Irish

Pronunciation

(Munster) IPA^(key): /ˈcan̪ˠəɟ/
(Galway) IPA^(key): /ˈcan̪ˠə/
(Mayo, Ulster) IPA^(key): /ˈcan̪ˠiː/

Etymology 1

From Middle Irish cennaigid, derived from Old Irish cennaige (“merchant”). Cognate with Scottish Gaelic ceannaich.

Verb

ceannaigh (present analytic ceannaíonn, future analytic ceannóidh, verbal noun ceannach, past participle ceannaithe)

(ambitransitive) to buy

Conjugation

conjugation of ceannaigh (second conjugation)

tense	singular			plural			relative	autonomous
verbal noun	ceannach
past participle	ceannaithe
tense	first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative
present	ceannaím	ceannaíonn tú; ceannaír^†	ceannaíonn sé, sí	ceannaímid; ceannaíonn muid	ceannaíonn sibh	ceannaíonn siad; ceannaíd^†	a cheannaíonn; a cheannaíos / a gceannaíonn*	ceannaítear
past	cheannaigh mé; cheannaíos	cheannaigh tú; cheannaís	cheannaigh sé, sí	cheannaíomar; cheannaigh muid	cheannaigh sibh; cheannaíobhair	cheannaigh siad; cheannaíodar	a cheannaigh / ar cheannaigh*	ceannaíodh
past habitual	cheannaínn / gceannaínn‡‡	cheannaíteá / gceannaíteá‡‡	cheannaíodh sé, sí / gceannaíodh sé, sí‡‡	cheannaímis; cheannaíodh muid / gceannaímis‡‡; gceannaíodh muid‡‡	cheannaíodh sibh / gceannaíodh sibh‡‡	cheannaídís; cheannaíodh siad / gceannaídís‡‡; gceannaíodh siad‡‡	a cheannaíodh / a gceannaíodh*	cheannaítí / gceannaítí‡‡
future	ceannóidh mé; ceannód; ceannóchaidh mé^†	ceannóidh tú; ceannóir^†; ceannóchaidh tú^†	ceannóidh sé, sí; ceannóchaidh sé, sí^†	ceannóimid; ceannóidh muid; ceannóchaimid^†; ceannóchaidh muid^†	ceannóidh sibh; ceannóchaidh sibh^†	ceannóidh siad; ceannóid^†; ceannóchaidh siad^†	a cheannóidh; a cheannós; a cheannóchaidh^†; a cheannóchas^† / a gceannóidh; a gceannóchaidh^†	ceannófar; ceannóchar^†
conditional	cheannóinn; cheannóchainn^† / gceannóinn‡‡; gceannóchainn^†‡‡	cheannófá; cheannóchthá^† / gceannófá‡‡; gceannóchthá^†‡‡	cheannódh sé, sí; cheannóchadh sé, sí^† / gceannódh sé, sí‡‡; gceannóchadh sé, sí^†‡‡	cheannóimis; cheannódh muid; cheannóchaimis^†; cheannóchadh muid^† / gceannóimis‡‡; gceannódh muid‡‡; gceannóchaimis^†‡‡; gceannóchadh muid^†‡‡	cheannódh sibh; cheannóchadh sibh^† / gceannódh sibh‡‡; gceannóchadh sibh^†‡‡	cheannóidís; cheannódh siad; cheannóchadh siad^† / gceannóidís‡‡; gceannódh siad‡‡; gceannóchadh siad^†‡‡	a cheannódh; a cheannóchadh^† / a gceannódh; a gceannóchadh^†	cheannófaí; cheannóchthaí^† / gceannófaí‡‡; gceannóchthaí^†‡‡
subjunctive
present	go gceannaí mé; go gceannaíod^†	go gceannaí tú; go gceannaír^†	go gceannaí sé, sí	go gceannaímid; go gceannaí muid	go gceannaí sibh	go gceannaí siad; go gceannaíd^†	—	go gceannaítear
past	dá gceannaínn	dá gceannaíteá	dá gceannaíodh sé, sí	dá gceannaímis; dá gceannaíodh muid	dá gceannaíodh sibh	dá gceannaídís; dá gceannaíodh siad	—	dá gceannaítí
imperative
–	ceannaím	ceannaigh	ceannaíodh sé, sí	ceannaímis	ceannaígí; ceannaídh^†	ceannaídís	—	ceannaítear

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Alternative verbal noun: ceannacht (Cois Fharraige)

Derived terms

ceannaí

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

ceannaigh

vocative/genitive singular of ceannach

Mutation

Mutated forms of *ceannaigh*
radical	lenition	eclipsis
ceannaigh	cheannaigh	gceannaigh

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.