cedrinus
Latin
Etymology
Borrowed from Ancient Greek κέδρινος (kédrinos).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈkɛ.drɪ.nʊs], [ˈkɛd.rɪ.nʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈt͡ʃɛː.d̪ri.nus], [ˈt͡ʃɛd̪.ri.nus]
Adjective
cedrinus (feminine cedrina, neuter cedrinum); first/second-declension adjective
- (relational) cedar
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | cedrinus | cedrina | cedrinum | cedrinī | cedrinae | cedrina | |
| genitive | cedrinī | cedrinae | cedrinī | cedrinōrum | cedrinārum | cedrinōrum | |
| dative | cedrinō | cedrinae | cedrinō | cedrinīs | |||
| accusative | cedrinum | cedrinam | cedrinum | cedrinōs | cedrinās | cedrina | |
| ablative | cedrinō | cedrinā | cedrinō | cedrinīs | |||
| vocative | cedrine | cedrina | cedrinum | cedrinī | cedrinae | cedrina | |
References
- “cedrinus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- cedrinus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.