celeritas

Latin

Etymology

From celer (fast, swift) +‎ -tās.

Pronunciation

Noun

celeritās f (genitive celeritātis); third declension

  1. quickness, speed, swiftness, haste, celerity

Declension

Third-declension noun.

singular plural
nominative celeritās celeritātēs
genitive celeritātis celeritātum
dative celeritātī celeritātibus
accusative celeritātem celeritātēs
ablative celeritāte celeritātibus
vocative celeritās celeritātēs

Synonyms

Descendants

  • Catalan: celeritat
  • English: celerity
  • French: célérité
  • Italian: celerità
  • Portuguese: celeridade
  • Romanian: celeritate
  • Spanish: celeridad

References

  • celeritas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • celeritas”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • celeritas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • to overtake and pass some one: praecurrere aliquem (celeritate)
    • dulness of intellect: ingenii tarditas (opp. celeritas)
    • vivid, lively imagination: ingenii vis or celeritas
    • readiness in debate, in repartee: celeritas in respondendo