centraliseren

Dutch

Etymology

Borrowed from French centraliser.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌsɛn.traː.liˈzeː.rə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: cen‧tra‧li‧se‧ren
  • Rhymes: -eːrən

Verb

centraliseren

  1. (transitive) to centralize (US), to centralise (Commonwealth)

Conjugation

Conjugation of centraliseren (weak)
infinitive centraliseren
past singular centraliseerde
past participle gecentraliseerd
infinitive centraliseren
gerund centraliseren n
present tense past tense
1st person singular centraliseer centraliseerde
2nd person sing. (jij) centraliseert, centraliseer2 centraliseerde
2nd person sing. (u) centraliseert centraliseerde
2nd person sing. (gij) centraliseert centraliseerde
3rd person singular centraliseert centraliseerde
plural centraliseren centraliseerden
subjunctive sing.1 centralisere centraliseerde
subjunctive plur.1 centraliseren centraliseerden
imperative sing. centraliseer
imperative plur.1 centraliseert
participles centraliserend gecentraliseerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Antonyms

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.