cerdac
Romanian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish چارطاق (çardak), from Persian چارطاق (čârtâq, “four-arch”).
Noun
cerdac n (plural cerdace)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | cerdac | cerdacul | cerdace | cerdacele | |
| genitive-dative | cerdac | cerdacului | cerdace | cerdacelor | |
| vocative | cerdacule | cerdacelor | |||