chockera
Swedish
Etymology
From French choquer, equivalent to chock + -era. Attested since 1884. Cognate of German schockieren.
Verb
chockera (present chockerar, preterite chockerade, supine chockerat, imperative chockera)
- shock (cause intense surprise or horror)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | chockera | chockeras | ||
| supine | chockerat | chockerats | ||
| imperative | chockera | — | ||
| imper. plural1 | chockeren | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | chockerar | chockerade | chockeras | chockerades |
| ind. plural1 | chockera | chockerade | chockeras | chockerades |
| subjunctive2 | chockere | chockerade | chockeres | chockerades |
| present participle | chockerande | |||
| past participle | chockerad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.