chromatyczny
Polish
Etymology
From chromatyka + -ny.[1] First attested in 1809.[2] Compare Kashubian chromaticzny.
Pronunciation
- IPA(key): /xrɔ.maˈtɘt͡ʂ.nɘ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɘt͡ʂnɘ
- Syllabification: chro‧ma‧tycz‧ny
Adjective
chromatyczny (not comparable, derived adverb chromatycznie)
- chromatic (brightly coloured; colourful, vivid)
- (music) chromatic (progressing successively by half-tones)
- instrument chromatyczny ― chromatic instrument
Declension
Declension of chromatyczny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | chromatyczny | chromatyczna | chromatyczne | chromatyczni | chromatyczne | |
| genitive | chromatycznego | chromatycznej | chromatycznego | chromatycznych | ||
| dative | chromatycznemu | chromatycznej | chromatycznemu | chromatycznym | ||
| accusative | chromatycznego | chromatyczny | chromatyczną | chromatyczne | chromatycznych | chromatyczne |
| instrumental | chromatycznym | chromatyczną | chromatycznym | chromatycznymi | ||
| locative | chromatycznym | chromatycznej | chromatycznym | chromatycznych | ||
Derived terms
nouns
- chromatyczność
References
- ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “chromatyczny”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
- ^ Jacek Idzi Przybylski (1809) Wieki uczone starożytnych Greków i Rzymian w celniejszych zabytkach ich pism w człosci lub w ułamkach potomnym wiekom dochowanych, tudzież w sławie zatraconych uważane (in Polish), page 82
Further reading
- chromatyczny in Polish dictionaries at PWN
- Aleksander Zdanowicz (1861) “chromatyczny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “chromatyczny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 298
- chromatyczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego