cibans
Latin
Etymology
Present participle of cibō.
Participle
cibāns (genitive cibantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | cibāns | cibantēs | cibantia | ||
| genitive | cibantis | cibantium | |||
| dative | cibantī | cibantibus | |||
| accusative | cibantem | cibāns | cibantēs cibantīs |
cibantia | |
| ablative | cibante cibantī1 |
cibantibus | |||
| vocative | cibāns | cibantēs | cibantia | ||
1When used purely as an adjective.