cingendus
Latin
Etymology
Future passive participle of cingō.
Participle
cingendus (feminine cingenda, neuter cingendum); first/second-declension participle
- which is to be surrounded
- which is to be girded on
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | cingendus | cingenda | cingendum | cingendī | cingendae | cingenda | |
| genitive | cingendī | cingendae | cingendī | cingendōrum | cingendārum | cingendōrum | |
| dative | cingendō | cingendae | cingendō | cingendīs | |||
| accusative | cingendum | cingendam | cingendum | cingendōs | cingendās | cingenda | |
| ablative | cingendō | cingendā | cingendō | cingendīs | |||
| vocative | cingende | cingenda | cingendum | cingendī | cingendae | cingenda | |