cingulatus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kɪŋ.ɡʊˈɫaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [t͡ʃiŋ.ɡuˈlaː.t̪us]
Adjective
cingulātus (feminine cingulāta, neuter cingulātum); first/second-declension adjective
Usage notes
- Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | cingulātus | cingulāta | cingulātum | cingulātī | cingulātae | cingulāta | |
| genitive | cingulātī | cingulātae | cingulātī | cingulātōrum | cingulātārum | cingulātōrum | |
| dative | cingulātō | cingulātae | cingulātō | cingulātīs | |||
| accusative | cingulātum | cingulātam | cingulātum | cingulātōs | cingulātās | cingulāta | |
| ablative | cingulātō | cingulātā | cingulātō | cingulātīs | |||
| vocative | cingulāte | cingulāta | cingulātum | cingulātī | cingulātae | cingulāta | |
Related terms
Descendants
- Translingual: Cingulata