circulatorius
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kɪr.kʊ.ɫaːˈtoː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [t͡ʃir.ku.laˈt̪ɔː.ri.us]
Adjective
circulātōrius (feminine circulātōria, neuter circulātōrium); first/second-declension adjective
- itinerant (especially describing such a peddler or quack)
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | circulātōrius | circulātōria | circulātōrium | circulātōriī | circulātōriae | circulātōria | |
| genitive | circulātōriī | circulātōriae | circulātōriī | circulātōriōrum | circulātōriārum | circulātōriōrum | |
| dative | circulātōriō | circulātōriae | circulātōriō | circulātōriīs | |||
| accusative | circulātōrium | circulātōriam | circulātōrium | circulātōriōs | circulātōriās | circulātōria | |
| ablative | circulātōriō | circulātōriā | circulātōriō | circulātōriīs | |||
| vocative | circulātōrie | circulātōria | circulātōrium | circulātōriī | circulātōriae | circulātōria | |
References
- “circulatorius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "circulatorius", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- circulatorius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.