circumdans
Latin
Etymology
Present participle of circumdō.
Participle
circumdāns (genitive circumdantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | circumdāns | circumdantēs | circumdantia | ||
| genitive | circumdantis | circumdantium | |||
| dative | circumdantī | circumdantibus | |||
| accusative | circumdantem | circumdāns | circumdantēs circumdantīs |
circumdantia | |
| ablative | circumdante circumdantī1 |
circumdantibus | |||
| vocative | circumdāns | circumdantēs | circumdantia | ||
1When used purely as an adjective.
Descendants
- Italian: circondante
- Portuguese: circundante
- Spanish: circundante