circumiectus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kɪr.kʊmˈjɛk.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [t͡ʃir.kumˈjɛk.t̪us]
Adjective
circumiectus (feminine circumiecta, neuter circumiectum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | circumiectus | circumiecta | circumiectum | circumiectī | circumiectae | circumiecta | |
| genitive | circumiectī | circumiectae | circumiectī | circumiectōrum | circumiectārum | circumiectōrum | |
| dative | circumiectō | circumiectae | circumiectō | circumiectīs | |||
| accusative | circumiectum | circumiectam | circumiectum | circumiectōs | circumiectās | circumiecta | |
| ablative | circumiectō | circumiectā | circumiectō | circumiectīs | |||
| vocative | circumiecte | circumiecta | circumiectum | circumiectī | circumiectae | circumiecta | |
References
- “circumiectus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- circumiectus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- the atmosphere: aer terrae circumiectus or circumfusus
- the atmosphere: aer terrae circumiectus or circumfusus