circumlocutus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of circumloquor
Participle
circumlocūtus (feminine circumlocūta, neuter circumlocūtum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | circumlocūtus | circumlocūta | circumlocūtum | circumlocūtī | circumlocūtae | circumlocūta | |
| genitive | circumlocūtī | circumlocūtae | circumlocūtī | circumlocūtōrum | circumlocūtārum | circumlocūtōrum | |
| dative | circumlocūtō | circumlocūtae | circumlocūtō | circumlocūtīs | |||
| accusative | circumlocūtum | circumlocūtam | circumlocūtum | circumlocūtōs | circumlocūtās | circumlocūta | |
| ablative | circumlocūtō | circumlocūtā | circumlocūtō | circumlocūtīs | |||
| vocative | circumlocūte | circumlocūta | circumlocūtum | circumlocūtī | circumlocūtae | circumlocūta | |