circumponens

Latin

Etymology

Present participle of circumpōnō.

Participle

circumpōnēns (genitive circumpōnentis); third-declension one-termination participle

  1. placing, putting or setting around

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative circumpōnēns circumpōnentēs circumpōnentia
genitive circumpōnentis circumpōnentium
dative circumpōnentī circumpōnentibus
accusative circumpōnentem circumpōnēns circumpōnentēs
circumpōnentīs
circumpōnentia
ablative circumpōnente
circumpōnentī1
circumpōnentibus
vocative circumpōnēns circumpōnentēs circumpōnentia

1When used purely as an adjective.