circumtectus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of circumtegō.
Participle
circumtēctus (feminine circumtēcta, neuter circumtēctum); first/second-declension participle
- covered round about
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | circumtēctus | circumtēcta | circumtēctum | circumtēctī | circumtēctae | circumtēcta | |
| genitive | circumtēctī | circumtēctae | circumtēctī | circumtēctōrum | circumtēctārum | circumtēctōrum | |
| dative | circumtēctō | circumtēctae | circumtēctō | circumtēctīs | |||
| accusative | circumtēctum | circumtēctam | circumtēctum | circumtēctōs | circumtēctās | circumtēcta | |
| ablative | circumtēctō | circumtēctā | circumtēctō | circumtēctīs | |||
| vocative | circumtēcte | circumtēcta | circumtēctum | circumtēctī | circumtēctae | circumtēcta | |