circumtegens
Latin
Etymology
Present participle of circumtegō
Participle
circumtegēns (genitive circumtegentis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | circumtegēns | circumtegentēs | circumtegentia | ||
| genitive | circumtegentis | circumtegentium | |||
| dative | circumtegentī | circumtegentibus | |||
| accusative | circumtegentem | circumtegēns | circumtegentēs circumtegentīs |
circumtegentia | |
| ablative | circumtegente circumtegentī1 |
circumtegentibus | |||
| vocative | circumtegēns | circumtegentēs | circumtegentia | ||
1When used purely as an adjective.