circumtextus

Latin

Etymology

circum- +‎ textus (woven)

Pronunciation

Adjective

circumtextus (feminine circumtexta, neuter circumtextum); first/second-declension adjective

  1. woven all around

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative circumtextus circumtexta circumtextum circumtextī circumtextae circumtexta
genitive circumtextī circumtextae circumtextī circumtextōrum circumtextārum circumtextōrum
dative circumtextō circumtextae circumtextō circumtextīs
accusative circumtextum circumtextam circumtextum circumtextōs circumtextās circumtexta
ablative circumtextō circumtextā circumtextō circumtextīs
vocative circumtexte circumtexta circumtextum circumtextī circumtextae circumtexta

References

  • circumtextus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • circumtextus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers