claidh
Irish
Etymology
Pronunciation
Verb
claidh (present analytic claidheann, future analytic claidhfidh, verbal noun claidhe, past participle claidhte)
- (literary) to dig
Conjugation
conjugation of claidh (first conjugation – A)
| verbal noun | claidhe | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| past participle | claidhte | |||||||
| tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
| first | second | third | first | second | third | |||
| indicative | ||||||||
| present | claidhim | claidheann tú; claidhir† |
claidheann sé, sí | claidhimid | claidheann sibh | claidheann siad; claidhid† |
a chlaidheann; a chlaidheas / a gclaidheann* |
claidhtear |
| past | chlaidh mé; chlaidheas | chlaidh tú; chlaidhis | chlaidh sé, sí | chlaidheamar; chlaidh muid | chlaidh sibh; chlaidheabhair | chlaidh siad; chlaidheadar | a chlaidh / ar chlaidh* |
claidheadh |
| past habitual | chlaidhinn / gclaidhinn‡‡ | chlaidhteá / gclaidhteᇇ | chlaidheadh sé, sí / gclaidheadh sé, s퇇 | chlaidhimis; chlaidheadh muid / gclaidhimis‡‡; gclaidheadh muid‡‡ | chlaidheadh sibh / gclaidheadh sibh‡‡ | chlaidhidís; chlaidheadh siad / gclaidhidís‡‡; gclaidheadh siad‡‡ | a chlaidheadh / a gclaidheadh* |
chlaidhtí / gclaidht퇇 |
| future | claidhfidh mé; claidhfead |
claidhfidh tú; claidhfir† |
claidhfidh sé, sí | claidhfimid; claidhfidh muid |
claidhfidh sibh | claidhfidh siad; claidhfid† |
a chlaidhfidh; a chlaidhfeas / a gclaidhfidh* |
claidhfear |
| conditional | chlaidhfinn / gclaidhfinn‡‡ | chlaidhfeá / gclaidhfeᇇ | chlaidhfeadh sé, sí / gclaidhfeadh sé, s퇇 | chlaidhfimis; chlaidhfeadh muid / gclaidhfimis‡‡; gclaidhfeadh muid‡‡ | chlaidhfeadh sibh / gclaidhfeadh sibh‡‡ | chlaidhfidís; chlaidhfeadh siad / gclaidhfidís‡‡; gclaidhfeadh siad‡‡ | a chlaidhfeadh / a gclaidhfeadh* |
chlaidhfí / gclaidhf퇇 |
| subjunctive | ||||||||
| present | go gclaidhe mé; go gclaidhead† |
go gclaidhe tú; go gclaidhir† |
go gclaidhe sé, sí | go gclaidhimid; go gclaidhe muid |
go gclaidhe sibh | go gclaidhe siad; go gclaidhid† |
— | go gclaidhtear |
| past | dá gclaidhinn | dá gclaidhteá | dá gclaidheadh sé, sí | dá gclaidhimis; dá gclaidheadh muid |
dá gclaidheadh sibh | dá gclaidhidís; dá gclaidheadh siad |
— | dá gclaidhtí |
| imperative | ||||||||
| – | claidhim | claidh | claidheadh sé, sí | claidhimis | claidhigí; claidhidh† |
claidhidís | — | claidhtear |
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Noun
claidh m
- inflection of cladh:
- genitive/vocative singular
- nominative/dative plural
Mutation
| radical | lenition | eclipsis |
|---|---|---|
| claidh | chlaidh | gclaidh |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
Scottish Gaelic
Pronunciation
Noun
claidh
- genitive singular of cladh