clamatorius
Latin
Etymology
From clāmātor.
Adjective
clāmātōrius (feminine clāmātōria, neuter clāmātōrium); first/second-declension adjective
- screeching, clamorous, shouting
- Synonym: obstreperus
- Antonyms: tranquillus, mītis, placidus, quiētus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | clāmātōrius | clāmātōria | clāmātōrium | clāmātōriī | clāmātōriae | clāmātōria | |
| genitive | clāmātōriī | clāmātōriae | clāmātōriī | clāmātōriōrum | clāmātōriārum | clāmātōriōrum | |
| dative | clāmātōriō | clāmātōriae | clāmātōriō | clāmātōriīs | |||
| accusative | clāmātōrium | clāmātōriam | clāmātōrium | clāmātōriōs | clāmātōriās | clāmātōria | |
| ablative | clāmātōriō | clāmātōriā | clāmātōriō | clāmātōriīs | |||
| vocative | clāmātōrie | clāmātōria | clāmātōrium | clāmātōriī | clāmātōriae | clāmātōria | |
References
- clamatorius in Enrico Olivetti, editor (2003-2025), Dizionario Latino, Olivetti Media Communication