Romanian
Etymology
Borrowed from German Klappe.
Noun
clapă f (plural clape)
- key (as on a piano)
Declension
Declension of clapă
|
|
singular
|
|
plural
|
|
|
indefinite
|
definite
|
indefinite
|
definite
|
| nominative-accusative
|
clapă
|
clapa
|
clape
|
clapele
|
| genitive-dative
|
clape
|
clapei
|
clape
|
clapelor
|
| vocative
|
clapă, clapo
|
clapelor
|