cleafa
Old English
Alternative forms
Etymology
From Proto-Germanic *klebô (“chamber, cell”), related to the Old English verb clēofan (“to separate, split, divide”). More at cleave.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈklæ͜ɑː.fɑ/, [ˈklæ͜ɑː.vɑ]
Noun
clēafa m
- that which is cloven or separated
- a cleft, chasm
- den; chamber, cubicle, cell; compartment
- a room
- a cellar
Declension
Weak:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | clēafa | clēafan |
| accusative | clēafan | clēafan |
| genitive | clēafan | clēafena |
| dative | clēafan | clēafum |