cleine
Middle Dutch
Alternative forms
Etymology
From Old Dutch cleini, from Proto-West Germanic *klaini, from Proto-Germanic *klainiz.
Adjective
cleine
Inflection
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | |||
| nominative | indefinite | cleine | cleine | cleine | cleine |
| definite | cleine | cleine | |||
| accusative | indefinite | cleinen | cleine | cleine | cleine |
| definite | cleine | ||||
| genitive | indefinite | cleines | cleinere | cleines | cleinere |
| definite | cleines, cleinen | cleines, cleinen | |||
| dative | cleinen | cleinere | cleinen | cleinen | |
Descendants
Further reading
- “clene (I)”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
- Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “cleine (I)”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN, page I