cnæpling
Old English
Etymology
From cnapa + -ling (diminutive suffix).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈknæp.linɡ/, [ˈknæp.liŋɡ]
Noun
cnæpling m
Declension
Strong a-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | cnæpling | cnæplingas |
| accusative | cnæpling | cnæplingas |
| genitive | cnæplinges | cnæplinga |
| dative | cnæplinge | cnæplingum |