coagulatio
Latin
Etymology
Noun
coāgulātiō f (genitive coāgulātiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | coāgulātiō | coāgulātiōnēs |
| genitive | coāgulātiōnis | coāgulātiōnum |
| dative | coāgulātiōnī | coāgulātiōnibus |
| accusative | coāgulātiōnem | coāgulātiōnēs |
| ablative | coāgulātiōne | coāgulātiōnibus |
| vocative | coāgulātiō | coāgulātiōnēs |
Descendants
- Catalan: coagulació
- English: coagulation
- French: coagulation
- Italian: coagulazione
- Portuguese: coagulação
- Spanish: coagulación