coincisus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of coincīdō

Participle

coincīsus (feminine coincīsa, neuter coincīsum); first/second-declension participle

  1. coincided

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative coincīsus coincīsa coincīsum coincīsī coincīsae coincīsa
genitive coincīsī coincīsae coincīsī coincīsōrum coincīsārum coincīsōrum
dative coincīsō coincīsae coincīsō coincīsīs
accusative coincīsum coincīsam coincīsum coincīsōs coincīsās coincīsa
ablative coincīsō coincīsā coincīsō coincīsīs
vocative coincīse coincīsa coincīsum coincīsī coincīsae coincīsa