collaudatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of collaudō.

Participle

collaudātus (feminine collaudāta, neuter collaudātum); first/second-declension participle

  1. commended

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative collaudātus collaudāta collaudātum collaudātī collaudātae collaudāta
genitive collaudātī collaudātae collaudātī collaudātōrum collaudātārum collaudātōrum
dative collaudātō collaudātae collaudātō collaudātīs
accusative collaudātum collaudātam collaudātum collaudātōs collaudātās collaudāta
ablative collaudātō collaudātā collaudātō collaudātīs
vocative collaudāte collaudāta collaudātum collaudātī collaudātae collaudāta