comanditar
Romanian
Etymology
Borrowed from French commanditaire.
Noun
comanditar m (plural comanditari)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | comanditar | comanditarul | comanditari | comanditarii | |
| genitive-dative | comanditar | comanditarului | comanditari | comanditarilor | |
| vocative | comanditarule | comanditarilor | |||