comandor
Romanian
Etymology
Borrowed from French commandeur.
Noun
comandor m (plural comandori)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | comandor | comandorul | comandori | comandorii | |
| genitive-dative | comandor | comandorului | comandori | comandorilor | |
| vocative | comandorule | comandorilor | |||