combibitus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of combibō
Participle
combibitus (feminine combibita, neuter combibitum); first/second-declension participle
- having drunk with anyone as a companion
- having been drunk completely up, having been absorbed or imbibed
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | combibitus | combibita | combibitum | combibitī | combibitae | combibita | |
| genitive | combibitī | combibitae | combibitī | combibitōrum | combibitārum | combibitōrum | |
| dative | combibitō | combibitae | combibitō | combibitīs | |||
| accusative | combibitum | combibitam | combibitum | combibitōs | combibitās | combibita | |
| ablative | combibitō | combibitā | combibitō | combibitīs | |||
| vocative | combibite | combibita | combibitum | combibitī | combibitae | combibita | |