comhchuingigh
Irish
Etymology
comh- + cuingigh (“yoke, enjoin”)
Verb
comhchuingigh (present analytic comhchuingíonn, future analytic comhchuingeoidh, verbal noun comhchuingiú, past participle comhchuingithe)
Conjugation
conjugation of comhchuingigh (second conjugation)
| verbal noun | comhchuingiú | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| past participle | comhchuingithe | |||||||
| tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
| first | second | third | first | second | third | |||
| indicative | ||||||||
| present | comhchuingím | comhchuingíonn tú; comhchuingír† |
comhchuingíonn sé, sí | comhchuingímid; comhchuingíonn muid |
comhchuingíonn sibh | comhchuingíonn siad; comhchuingíd† |
a chomhchuingíonn; a chomhchuingíos / a gcomhchuingíonn* |
comhchuingítear |
| past | chomhchuingigh mé; chomhchuingíos | chomhchuingigh tú; chomhchuingís | chomhchuingigh sé, sí | chomhchuingíomar; chomhchuingigh muid | chomhchuingigh sibh; chomhchuingíobhair | chomhchuingigh siad; chomhchuingíodar | a chomhchuingigh / ar chomhchuingigh* |
comhchuingíodh |
| past habitual | chomhchuingínn / gcomhchuingínn‡‡ | chomhchuingíteá / gcomhchuingíteᇇ | chomhchuingíodh sé, sí / gcomhchuingíodh sé, s퇇 | chomhchuingímis; chomhchuingíodh muid / gcomhchuingímis‡‡; gcomhchuingíodh muid‡‡ | chomhchuingíodh sibh / gcomhchuingíodh sibh‡‡ | chomhchuingídís; chomhchuingíodh siad / gcomhchuingídís‡‡; gcomhchuingíodh siad‡‡ | a chomhchuingíodh / a gcomhchuingíodh* |
chomhchuingítí / gcomhchuingít퇇 |
| future | comhchuingeoidh mé; comhchuingeod; comhchuingeochaidh mé† |
comhchuingeoidh tú; comhchuingeoir†; comhchuingeochaidh tú† |
comhchuingeoidh sé, sí; comhchuingeochaidh sé, sí† |
comhchuingeoimid; comhchuingeoidh muid; comhchuingeochaimid†; comhchuingeochaidh muid† |
comhchuingeoidh sibh; comhchuingeochaidh sibh† |
comhchuingeoidh siad; comhchuingeoid†; comhchuingeochaidh siad† |
a chomhchuingeoidh; a chomhchuingeos; a chomhchuingeochaidh†; a chomhchuingeochas† / a gcomhchuingeoidh*; a gcomhchuingeochaidh*† |
comhchuingeofar; comhchuingeochar† |
| conditional | chomhchuingeoinn; chomhchuingeochainn† / gcomhchuingeoinn‡‡; gcomhchuingeochainn†‡‡ | chomhchuingeofá; chomhchuingeochthᆠ/ gcomhchuingeofᇇ; gcomhchuingeochthᆇ‡ | chomhchuingeodh sé, sí; chomhchuingeochadh sé, sí† / gcomhchuingeodh sé, s퇇; gcomhchuingeochadh sé, s톇‡ | chomhchuingeoimis; chomhchuingeodh muid; chomhchuingeochaimis†; chomhchuingeochadh muid† / gcomhchuingeoimis‡‡; gcomhchuingeodh muid‡‡; gcomhchuingeochaimis†‡‡; gcomhchuingeochadh muid†‡‡ | chomhchuingeodh sibh; chomhchuingeochadh sibh† / gcomhchuingeodh sibh‡‡; gcomhchuingeochadh sibh†‡‡ | chomhchuingeoidís; chomhchuingeodh siad; chomhchuingeochadh siad† / gcomhchuingeoidís‡‡; gcomhchuingeodh siad‡‡; gcomhchuingeochadh siad†‡‡ | a chomhchuingeodh; a chomhchuingeochadh† / a gcomhchuingeodh*; a gcomhchuingeochadh*† |
chomhchuingeofaí; chomhchuingeochthaí† / gcomhchuingeofa퇇; gcomhchuingeochtha톇‡ |
| subjunctive | ||||||||
| present | go gcomhchuingí mé; go gcomhchuingíod† |
go gcomhchuingí tú; go gcomhchuingír† |
go gcomhchuingí sé, sí | go gcomhchuingímid; go gcomhchuingí muid |
go gcomhchuingí sibh | go gcomhchuingí siad; go gcomhchuingíd† |
— | go gcomhchuingítear |
| past | dá gcomhchuingínn | dá gcomhchuingíteá | dá gcomhchuingíodh sé, sí | dá gcomhchuingímis; dá gcomhchuingíodh muid |
dá gcomhchuingíodh sibh | dá gcomhchuingídís; dá gcomhchuingíodh siad |
— | dá gcomhchuingítí |
| imperative | ||||||||
| – | comhchuingím | comhchuingigh | comhchuingíodh sé, sí | comhchuingímis | comhchuingígí; comhchuingídh† |
comhchuingídís | — | comhchuingítear |
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Mutation
| radical | lenition | eclipsis |
|---|---|---|
| comhchuingigh | chomhchuingigh | gcomhchuingigh |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.